Μαβίλη κινητήριος δύναμη

Το φαινόμενο της Μαβίλη πάντα συναρπάζει, αν αναλογιστεί κάποιος πόσα μπαράκια και ποτάδικα μπορούν να χωρέσουν στα στενά ισόγεια των γύρω κτισμάτων και πόσα τραπεζοκαθίσματα να αντέξει η μικρή αυτή πλατεία.

Το Σάββατο που πέρασε μετά από το σινεμά αναζητήσαμε χώρο για να συνεχίσουμε την κουβέντα που είχαμε πιάσει σχετικά με την ταινία, συνοδεία ποτού. Έτσι φτάσαμε στο MG. Αν και θεωρείται παραδοσιακό ποτάδικο και κλασικό αφτεράδικο, ήταν η πρώτη φορά που πέρασα το κατώφλι του.

Το μαγαζί μικρό, περιβάλλον φιλικό και οικείο. Ήταν δεν ήταν ήδη μεσάνυχτα. και οριακά βρήκαμε να ακουμπήσουμε στον πάγκο. Τον τίτλο του after άρχισε να δικαιολογεί μετά τις δύο το ξημέρωμα όταν και έφτασε στα όρια  των δυνατοτήτων του από πλευράς χώρου.

Πολύ καλή μουσική χωρίς ταμπού και προκαταλήψεις, ποτά στην ώρα τους, μπύρες παγωμένες, τιμές νορμάλ, κεφάλι στη θέση του και μετά από αρκετές γύρες.

Αποχωρήσαμε κατά τις τρεις και χωρίς να επιβεβαιώσουμε τον αστικό μύθο που θέλει το MG να μην κλείνει ποτέ αφού πάντα μπρος απ' τη μπάρα όλο και κάποιος θα έχει ξεμείνει...