Το Μονοπώλιο της γεύσης

Η λιτή εξωτερική όψη του, σε προϊδεάζει για την ιδιοτυπία του μαγαζιού. Μπαίνοντας αντικρίζεις ένα χώρο με προσωπικότητα, χωρίς διακοσμητικές φλυαρίες. Οι τοίχοι φιλοξενούν περιοδικές καλλιτεχνικές εκθέσεις και κάποιες φωτογραφίες με τον Picasso.
To κτίσμα έχει "ιστορικό φορτίο", έχοντας φιλοξενήσει το 8ο κρατικό Μονοπώλιο προϊόντων (σπίρτα, αλάτι, τραπουλόχαρτα) έως το 1983. Τα τελευταία 15 χρόνια όμως το λειτουργεί η κυρία Αγγελική μαγειρεύοντας με την επιμέλεια μιας καλής "μαμάς" και πρωτίστως με την επιδεξιότητα μιας έμπειρης επαγγελματία. Εμπνέεται από συνταγές της Ελλάδας και της Μεσογείου, χρησιμοποιώντας εποχιακά και το κυριότερο, ντόπια, αγνά προϊόντα. Αγαπά την ελληνική φύση κι αναδεικνύει τα αρώματά της στα περίτεχνα ορεκτικά και στα 6 κύρια πιάτα στα οποία συναντάς από χωριάτικο τραχανά μέχρι κοτόπουλο με αποξηραμένα φρούτα και ξηρούς καρπούς. Συνιστά πάντα πιάτο ημέρας με τα φρεσκότατα υλικά που προμηθεύεται από Έλληνες παραγωγούς.
Παρατηρήσαμε ότι σε όλα τα τριγύρω τραπέζια άχνιζαν πατατένια κυβάκια που ανέδιδαν τα αιθέρια έλαια δεντρολίβανου και σκόρδου, τα παραγγείλαμε και δοκιμάζοντάς τα καταλάβαμε γιατί είναι το ανάρπαστο ορεκτικό του μαγαζιού. Επίσης δοκιμάσαμε την παντζαροσαλάτα με γιαούρτι και καρύδια που την "τονώνει" δεόντως το κάρδαμο καθώς και το νοστιμότατο Λαχματζούν. Για ποτό είχαμε να επιλέξουμε μεταξύ επώνυμου χύμα κρασιού, μπύρας από ελληνικές μικροζυθοποιίες, ρακής από τις Αρχάνες Ηρακλείου και τσίπουρου από τον Τύρναβο.
Κι όλα αυτά συνοδεύονται από διακριτικούς ήχους jazz, soul κ.α. που μαζί με την σπιτική εξυπηρέτηση συνθέτουν την ανυπόκριτα ξεχωριστή φινέτσα του Μονοπωλίου.
Η παρέα μας, πλήρωσε για σαλάτα, ορεκτικά, 4 κύρια πιάτα, κρασί και 2 γλυκά περίπου 18 ευρώ/άτομο.
Κάθε Κυριακή μεσημέρι ανοίγει με συναρπαστικό live από τους "Hasta banana" με μουσικές jazz, soul, blues, latin, reggae και πολύ κέφι.