Ζώντας στα όρια

Πρόσφατα είδα, ύστερα από την έντονη παρότρυνση μιας φίλης, την παράσταση Φρίντα/ Φρίντα.
Ομολογώ πως ενθουσιάστηκα από το συγγραφικό εύρημα της Εστέρ Αντρέ Γκονζάλεζ που δημιουργεί μια συνομιλία, της διάσημης μεξικανής καλλιτέχνιδας Frida Kahlo με τον εαυτό της, αλλά και με τον κόσμο που την περιβάλλει. Δυο ισχυρές προσωπικότητες που συνυπάρχουν, όχι πάντα αρμονικά, σε ένα πληγωμένο γυναικείο σώμα. Μια γυναίκα γεμάτη πάθος για τη ζωή, αντιφάσεις, πόνο, αρκετή σοφία και αναπάντητα ερωτήματα.
Αν και δεν συνηθίζω να παρακολουθώ θεατρικές παραστάσεις με κινηματογραφικό παρελθόν, θεωρώ ότι η συγκεκριμένη παράσταση διαφοροποιείται απόλυτα από την ταινία, ενώ παράλληλα αφήνει μια γλυκιά γεύση πληρότητας, που διακρίνει κανείς εύκολα στα πρόσωπα των θεατών σαν βγαίνουν από την αίθουσα!