Την ιστορία της πόλης την νοιώθεις κυρίως από την αρχιτεκτονική των κτηρίων της. Σε μία Αθήνα που κατέστρεψε τσε μεγάλο βαθμό την κτηριακή της ιστορία σε ένα χώρο ανάμεσα στον παλιό Ιππόδρομο και την οδό Επαμεινώνδα στις Τζιτζιφίες ο χρόνος και η αντιιπαροχή φαίνεται να ξέχασαν τα προσφυγικά που χτίστηκαν την περίοδο 1932 - 1939 για να στεγάσουν Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Σήμερα, στην περιοχή ζουν κυρίως μετανάστες, οι περισσότεροι από τους
οποίους είναι μουσουλμάνοι. Κάποιες κατοικίες δείχνουν γκαταλελειμμένες και σε άλλες έχουν προστεθεί αυθαίρετα παραπήγματα, έτσι που να χάνεται η ομοιομορφία του αρχικού σχεδιασμού.
Αξίζει τον κόπο να κάνετε μία βόλτα. Παρ όλο που σου μπορεί να νοιώσεις ότι διεισδύεις στην προσωπική ζωή των κατοίκων, αυτή η βόλτα είναι ίδια με αυτή που κάνουμε στα νησιά ακολουθώντας ένα δρόμο στη τύχη, χωρίς πρόγραμμα.
Βλέπεις παιδάκια να παίζουν στις αυλές γείτονες να πίνουν τον καφές τους
μπροστά στις πόρτες των σπιτιών τους. Ενώ σε περικλείουν μυρωδιές από
κουζίνες άλλων εθνοτήτων αναμειγμένες με μυρωδιές λουλουδιών.
Σίγουρα είναι μία βόλτα που σε πάει σε άλλους τόπους και άλλες εποχές.
