Απόλυτα Σινεφίλ

Δεν έχετε παράπονο θέλω να πιστεύω, γοτθικά θρίλερ, περιπέτειες που σπάνε τα Box Office και πολλά αλλά λαοφιλή κινηματογραφικά θεάματα έχουν περάσει τον τελευταίο καιρό από τις προτάσεις μας.

Επιτρέψτε μου λοιπόν σήμερα να διαθέσω αυτές τις γραμμές για τους πραγματικούς λάτρεις της τέχνης του σινεμά. "Ο Γιος του Σαούλ" είναι η πρώτη κινηματογραφική απόπειρα του σκηνοθέτη Λάζλο Νέμες.

Δεν είναι άλλη μια ταινία με θέμα το Ολοκαύτωμα του Β΄ Παγκοσμίου και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης των ναζί, είναι ότι πιο αξιόλογο έχει να δώσει αυτή η χρονιά, κατά την υποκειμενική μου πάντα γνώμη. Άουσβιτς 1944, ο Σαούλ είναι ένας επιζών Εβραίος που αναγκάζεται να βοηθά Γερμανούς στο κάψιμο νεκρών ομοεθνών του. Κάποια στιγμή αποφασίζει να θάψει το πτώμα ενός παιδιού, το οποίο ισχυρίζεται πως είναι δικό του.

Ο Νέμες επιλέγει μια σχετικά αδόκιμη μορφή κινηματογράφησης που ονομάζεται point of view σε συνδυασμό με στοιχεία του  Δόγματος ’95 όπως η κάμερα στο χέρι. Ο δημιουργός αποφεύγει να σοκάρει με τις συνηθισμένες σκηνές βίας που ήδη σας έρχονται στο μυαλό, ενώ το τέλος της ταινίας είναι αριστουργηματικό.

Μετά από μια τέτοια εμπειρία επιβάλλεται ποτό και κουβεντούλα με καλή κινηματογραφική παρέα!