Τάπωμα στην πείνα

Ταπώνουμε, ταπώνετε, ταπώνουν. Κοινώς κλείνουμε με τάπα. Αλλιώς τρώω τα ορεκτικά τάπας. Όλα άρχισαν όταν στο παρελθόν, οι Ανδαλούσιοι πανδοχείς για να προφυλάξουν τα ποτήρια του κρασιού που προσέφεραν στους περαστικούς από την σκόνη, χρησιμοποιούσαν πολύ λεπτές φέτες ψωμιού. Κάποιος σκέφθηκε, γιατί να μη βάλω και ένα βάρος για να μην πάρει ο αέρας τη φέτα του ψωμιού; Και έβαλε ένα μεζέ. Από απλούς όπως τυριά, αλλαντικά μέχρι και πιο προχωρημένους. Φανταστείτε σαν τον μεζέ που δίνουν στα τσιπουράδικα του Βόλου αλλά και όχι μόνο.
Αυτά τα τάπας θα φάτε όταν επισκεφτείτε το PARA SIEMPRE. Το όνομα του σημαίνει για πάντα. Ας ελπίσουμε ότι για πάντα θα κρατήσουν την ποιότητα και την ποικιλία τους καθώς και τις τιμές τους (αν και λίγο πιο φθηνά δεν θα έβλαπτε), αλλά βλέπετε είμαστε στο Κολωνάκι. Στην οδό Χάριτος.
Ο χώρος είναι μοντέρνος, βιομηχανικός αλλά δεν λείπουν οι αναφορές στην Ισπανία με τα Ανδαλουσιανά πλακάκια σε διάφορα σημεία στο πάτωμα. Η μουσική ταιριάζει στο φαγητό αποτελούμενη από latin και lounge συνδυασμούς. Η ατμόσφαιρα φιλική, όμορφο περιβάλλον, καλομαγειρεμένη, γευστική κουζίνα και τιμές περίπου €20 το άτομο με το κρασί!
Εμείς πήραμε διάφορες μπρουσκέτες με ξυνοτύρι, γαρίδες και άλλες γεύσεις, μια παέγια, κρασί και για γλυκό το πολύ ωραίο μιλφέιγ με κρέμα καταλάνα.
Είναι πολύ ωραίο να ταξιδεύεις μέσα από τις γεύσεις. Και η ζωή συνεχίζεται.